Çocukluktan yoldaş oldum radyoya
Sesimizi duyuruyor dünyaya
Dinler iken dalıyorum hülyaya
Onun için dostum derim radyoya
Acımızı tatlımızı paylaşır
Sazımızı sözümüzü söyleşir
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




severim radyoyu. dünyadan bize gelen ilk sestir o. ne televizyon, ne internet alamaz onun yerini. kaymaklı dondurma gibi her zaman lezzetli kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta