SENSİZ GURBETTEYİM
Bir sabah gülmek için uyanayım
gün aydının yakışacağı sen ol yanıbaşımda
tut elimden kokla gül nefesimden
göğsümde kalp atışlarını duyayım
SENSİZ İSTANBUL
İstanbul işte geldim
yine kollarındayım
ufukta kızıllığın
mavi buğulu gözlerinde
Gözlerim gülerken kalbimden vurdun beni,
Şiir gibi kadınsın derdin.
Bak saçlarım dağınık uzaklara dalmış
Gözlerime saklanmış siyahi bulutlar…
Birazdan sağnak yağacak üşüyorum,
Olmak istesen de istediğin yerde
Bir tek sen olmadığını anlarsı dünyanın merkezinde
SENSİZ ÖLÜRÜM
Kelebekler yırtıyor kozalarını
kuşlar kanat çırpıyor gökyüzünde
göçüyor süzülüyor özgürce
sıcak memleketlere...
SENSİZ YARIM KALDIM
Ruhum vücut zindanında
Öldüm ben yokluğunda
Sensizlik musalla taşı soğukluğunda
Ben SANA iyi geldim
Bir çırpınışsın sen yüreğimde kuşun kanadı gibi
Aklıma her gelişinde uçar ta uzaklara ille de sen der gibi
Ve konmak ister bir yerlere var olmak için.
Meçhul acunda efsane bir şiirde kaybolmuşum.
Duman mı çöktü gözlerine…
Sessizliğinin yankısı çınlıyor kulağımda!
Düşünme artık beni
Düşman ettin bana herkesi,
Vakur suslunluğuma sığınıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!