MİHR-İ BÂN-IM
Talipsen yüreğime
Gönlümün esaretine
Gök hırçın
Toprak bıçkın
MİHRİ- CAN
Sen yoksan Mihri
Mehtap utansın
Deli olda ağla gönül
Sabahlar olmasın
MİHRİMAH
Adını söylerken dilim kekeler
Gönlümde güneş batar
Aklıma ay doğar
Ah dilime pelesenk düşen dilber
MİMOZA ÇİÇEĞİM
Güneş çoktan terketti yeryüzünü
sensizliğin dibindeyim
darağacına astım mutluluklarımı
erteledim tüm umutlarımı
Fırtınadan kaçıp asi gönlünde
Kuğu olmaya çalıştım,onun için bana deli dediler.
Sükut nakışlı hırka giydiren
Kalbi vefasızlar
Artık siz yaşarken üstüne toprak attıklarımsınız
MÜJGANLAR DA SAKLA BENİ
Ne zaman gam vursa gecelerime
Soyunur saçlarım sensizliğe
Ne zaman gülüşler değse gamzelerime
Hüzün prangaları değer dudaklarıma
Aşk _ı narında yanmaktayım
Nefes/siz kalmaktayım ,
Balçıkla sıvasan yüreğimi ,
NAZLI GÜNEŞ- KISA
Gün batımında
Nazlanır güneş..!
Oysa akşamın kollarına sevgiyle koşar usulca..!
Umut ise hep mavi bulutları mesken tutar...
Dilsiz bir çığlıktır! gözlerim
Susakalmak karanlığın içinde
Neden? gecenin uğultusunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!