Geceye hapsolmuş küçük bir çocuğum.
Düşlerle kelepçelenmiş bileklerim.
Gözlerime alışkın bu karanlık,
Umudum gölgeler.
Aptaldım, veya başka bir ahmak,
Kimisi delirdiğimi düşündü.
Beni kırmak istiyorlar,
Renklerimden arındırmak,
Kelepçelerimden akan rengi görmek istiyorlar.
Özgürlük nedir?
Senin bana verdiğin acı.
Belki de aşktır diye düşünmüştüm.
İnan ben de bilmiyorum.
Kırılmış bu dünya'da,
Acıyı hissediyorum.
Daha ne kadar tekrarlayabilirsin?
Daha ne kadar "pes etmeliyim" demelisin?
Değiştiremeyeceğin bir dünya'da boğuluyorsun.
Ve hala gülüyorsun.
Bize o gülüş,
İhaneti öfke ve intikamın.
Sahte gülüşlerimiz olur,
Biz genelde kaybederiz.
Varken kâbus dengi hayallerim,
Ölüme inat yaşantım,
Ve ben bu yaşantımı,
Saçma sisteminize bahşedemem!
Kayıt Tarihi : 20.10.2023 02:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!