Ellerin elleridir ulu devlerin
Ben kuyruklu yıldızım yemin ederim.
Satürn Neptün Plüton toz şelalelerin
Titan'a düşen kemiklerinden türedim.
Arza doğru yol alırken ırağfan.
Klavyesinde parmaklarının yağdım samanyoluna
Ve her nota hedefi bulmuşçasına çarptı
Atomu parçaladı insanoğluna
Müzik değildi bu uzay tohumu
Ritim değildi melodi, açılan pandorra
o kutudan devraldım boşluğun umarını
Ve umarsızlığın ölümle imtihanı
Sonsuzluğun çekim gücü kadar derin
Ellerin, çarpmadan becerir de yörüngesiz
Sakın yanılma, hemen kaç!
Ben sana "bu dünyaya hiç inme"
derim.
Kayıt Tarihi : 11.7.2022 10:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
1. Piyano konçertosu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!