Rachel, Rachel, aah Rachel… Minnetle anıyorum…
Sanki seni bir yerden; /elest’ten/ tanıyorum.
Can vermek sana düştü devr-i kaht-ı rical’de
Cemâline bakmaya, aah! ben utanıyorum…
...
devr-i kaht-ı rical: adam kıtlığının olduğu zaman
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta