Rachel Şiiri - Cihat Barış

Ah Rachel!
Gönlümün iklimlerinde ne güneşler doğuyor sana dair
Kentine bir adım daha yakınım; kendime uzak
Beraberimde yağmurları getirdim;
Esmer yüzlü çocukların suretindeki telaşlı bekleyişleri
Umuda susamış tevekküli sessizlikleri
Hanin Tafiş'in yaşam orucunu bozan bombanın panzehirini...

Cemresini bekleyen toprak gibiyim
Düş ki içime, can bulsun filiz çekirdekleri
Düş ki yanayım, uçuşsun hürriyet kelebekleri
Ey Rachel
Ey mazlumiyetin kadını;
Qamişlo'nun, Gazze'nin, Halepçe'nin, Halep'in, Diyarbekir'in...
And olsun İbrahim'in Rabb'ine
Kudüs'ün dudaklarının kıvrımına hürriyet denen tebessüm düşmedikçe;
Yanağımdaki gamzeler belirmeyecek