Al azrail al ruhum sana emanet
Zaten Haktan bana bir o kalmıştı
Hayat mı yaşadık heyhat hepsi melanet
Halbuki ne kadar masum başlamıştı
Atın toprakları üstüme atın
Dünya defterimde kapandı gitti
Nasıl yaşıyordum güle oynaya
"Dünya fani imiş" demeden bitti
Hayat ile aramda toprak örtüsü
Ne gecesi kaldı nede gündüzü
Hani ya çok severdik birbirimizi
Dostlar da sırtını döndü ve gitti
Şimdi yok kulaklarımda kuş cıvıltısı
Ne de gözüme vurur bir ay parıltısı
Yanlızca amellerim elimde kaldı
Cesedim de toprakta çürüdü gitti
Bir yaprağa bahsettigin can kadar
Karıncaya bahsettigin ten kadar
Şu kuluna bir tövbelik an kadar
Bahset ki var olan herşeyim gitti
Kayıt Tarihi : 13.5.2018 05:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!