Rabia Ve Yalnızlık Şiiri - Veysi Atmaca

Rabia Ve Yalnızlık

yalnızlığı dinliyorum...
ne doğan güneşi umursuyorum
ne de her şeyi boğan geceyi
titrek parmaklarımla mısralar diziyorum
geceyi mesken ediyorum tutsak duygularıma

yalnızlığı yaşıyorum işte...
gözlerimden süzülen damlaların sesini dinliyorum
her an kopacak kıyamete hazırlıyorum kendimi
ayrılığın diğer adının ölüm olduğunu anlıyorum
ölümle dost olmaya çalışıyorum işte

yalnızlığa ağlıyorum...
kendi öldürücü yalnızlığıma değil
yalnızlığın koyu yalnızlığı ağlatıyor beni
kimsenin iradesine hükmedecek değilim
yaratıcı sıfatlarım yok benim
15 şubat 2004

Veysi Atmaca
Kayıt Tarihi : 19.3.2019 23:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


FATMA RABİA'YA...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Veysi Atmaca