Rabia Ve Ümitsizlik Şiiri - Veysi Atmaca

eskiden senden önce
içimde bir eksiklik vardı
ama ne olduğunu bilmiyordum
hani bazen telaşlanırdım
odaları gezerdim
bir şeyler arar gibi
ne olduğunu bilmediğim bir şeyler
kimi neyi aradığımı bilmeden
dışarı çıkar o şeyi arardım
sonra yorgun bir şekilde o aradığım şeyi
bulamadan dönerdim
belki yarın
ama bunu hiç bir zaman kendime söylemezdim
bilinç altımda vardı sadece hissederdim
sonra sen geldin çıktın karşıma
işte dedim
bu değil mi yıllardır arayıp da bulamadığım
kaybettiğim şey
hani çok değer verdiğin bir şey olur ya
kaybedersin ya
benim için de seni bulmak o değer verdiğim şeyi bulmak işte ama işte…
işte sahip olduğum şey bana ait olmayan bir şey
hükmedemiyorum egemenliğim altına alamıyorum
yanımda tutamıyorum cebimde taşıyamıyorum
boynuma takamıyorum
istediği zaman yanına gidiyor
İstemediği zaman küs küs oturuyorum
hani ona sahip ben iken sahip olmam gerekirken aslında gizliden gizliye
bana sahip olanın o olduğunu fark ediyorum
ben böyle de razıyken
böyle de aradığını bulamamanın
derin üzüntüsünü içimden atmışken
ona bir türlü kavuşamamanın
dayanılmaz sancısyla baş başa kalıyorum