Bi hayatım yok…
Bugün bana çok sert baktın,
Sandım ki bir hata yaptım.
Konuşmak için yanına vardım,
Desem de yalan, vazgeçtim kaldım.
Derin bir bakıştı seninki,
Bugün nedir bu kalbimde yanan,
Gül yüzünü görememden midir?
Bugün bir çocuğum herkese kanan,
Sevdiğim bu acıyı hisseden midir?
Sıcacık içtiğim kahvemin dumanı,
Şimdi kayboldum düşüncelerimde bu gece vakti
Sen de çıkartamazsın bu kuyudan artık beni
Çok korkuyorum burası ıssız ve zifiri
Gerçi sen olsan da ne değişecekti sanki
Ben bu hayatta hep birilerine bağlandım
Milyonlarca insan içinden sesleniyorum şimdi sana,
Maskelerimi çıkartıp ruhumu özgür bırakabilir miyim yanında?
Sevebilir misin beni bütün doğrularım ve yanlışlarımla?
Sen de bırakıp gitmezsin anılar bırakmazsın değil mi ardında?
Bu nefret ettiğim sevgisiz kalplerle dolu çağda,
Ne geleceğini kestiremiyorum artık senden,
Bari yalan söyleme seni seviyorum derken.
Senin de mi sevgi anlayışın bu kadar kaba?
Bilmiyorum kötü mü hissettiriyorum ben sana?
Sevgisizliğin değil, sessizliğindir beni kahreden,
Bugün ne çok özledim seni
Elim telefona kaç kez gitti
Kaç kez düşündüm gözlerini
Bi bilsen neler çektiğimi
Her şeye rağmen yazamadım sana
Yine sen ve ben diyerek başladım söze,
Böyle başlayınca olmuyormuş hiçbir dize,
Biz olamadığımız için olmuyor belki de,
Belki de biz olmaya hazır değilizdir henüzce.
Bugün hüzün ile uyandım, aklımda yine gözlerin,
Sen ve ben sadece,
Taşların üzerinde oturuyoruz.
Elimizde sadece sevdamız,
Yerle bir olmuş hayatımız.
Ruhlarımız bağlanmış birbirine,
Gecenin sessizliği içinde duyuldu içimin gürültüsü,
Korktum, uzaktasın ama duyarsın diye hep sustum.
Anlamıyorsun çok özledim seni içimde bunun üzüntüsü,
Kör olduğum bi bencillikte yine sensizlikle boğuştum.
Sen bu hayatta hava,su,toprak gibisin
Vazgeçmek istiyorum seni sevmekten,
Çok korkuyorum bırakıp gideceğinden,
Ya beni de onun gibi sevmezsen?
Nasıl yaşarım senin sevginsiz ben.
Duygularımın ölebilmesi ne acı verici.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!