Ben Rabia 14.02.2003 İstanbul'da dünyaya geldim aslen sivaslıyım,burayı not defteri olarak kullaniyorum.
Bir zamanlar güneş doğar,aydınlık olurdu,
sesler vardı,kuş sesleri,çocuk sesleri,
şimdi korkunç karanlık,ebedi suskunluk,
adı galiba gece idi,bir haller oluyor insana geceleri,
anlatmaya çalışıyor derdini,kimi ağlayarak,
kimi de kafasını ağrıtan yumuşak yastığı ile düşüncelere dalarak,
Açarsam ışığı kaybolacağını biliyorum,
korkuyorum,
Tüm şehrin ışıkları açık ben karanlığımla övünüyorum,
Gündüz seni düşlüyor ,gece seni bulamıyorum,
Susuyorum,anlamayacaklarını biliyorum,anlasınlar istiyorum.Kalmadı bende hatıralar ,üşüyorum gecenin karanlıgında,
Görmek istesemde ışığı, düşlemekle yetiniyorum,
Gecenin sessizliğinde duydun mu
Agladigimi.duymadin,duymazsın,
Karşında da olsam duymazdın,
Sağırsın sen,
gündüzün aydınlığında vazgeçmemek için çabalarımı gördün mü,görmedin görmezsin,
bana bakarken de göremezsin,
sevmiyorum dedin, kalbim paramparça,
İçimde bir gökyüzü karardı,
Yıldızım söndü, güneşim gitti bir anda.
Gitmeni istemedim, inanmadım sözlerine,
Çoktan gitmişsin,gözlerimden gizime,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!