Güzel olan,
Bir bahar sabahı
İliklerine kadar hissedip güneşi
Kızkulesi'nden bakmak Boğaz'a,
Beyoğlu'nda yürürken aheste
Kulak vermek eski binaların anlattıklarına,
Gitmek, öylece bırakıp her şeyi arkamda,
Nereye gittiğimi bilmeden sadece gitmek.
Doğmak gibi, sevmek gibi, ölmek gibi
Dünyanın en doğal şeyi gibi, sadece gitmek...
Yıldızsız bir gecede tek başıma,
Hergün biraz daha uzaklaşıyorsun benden
Bir kayığın içinde okyanusa süzülüyorsun
Yüzünde garip bir huzur ifadesi
Anlıyorum ki herşey senin istediğin gibi
Hergün biraz daha uzaklaşıyorsun benden
'Yaptığım tek şey anlamaya çalışmak' dedi adam;
Bu uzaklığın sebebini, seni yargılamadan.
Gözbebekleri büyümüştü her zaman ki gibi,
Nasıl büyümesindi ki, hayatının ışığıydı karşısında duran
Bazen böyle büyük bir aşkın kalbine nasıl sığabildiğini anlamadan
Sisli bir İstanbul sabahına bakar gibi Boğaz Köprüsünden,
Geçmiş anılarımı seçmeye çalışıyorum, neden bilmem,
Hepsini şekillendiremiyorum zihnimde, görebildiklerim
İçimi burkan dağlar, kalbimi ısıtan güneş
Ve bir de, küçük bir çocuk gibi ürkerek
Rüzgarın sesini dinleyen ben...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!