Bir küçük dokunuştu aşkı başlatan
Ve kalbi sımsıcak ısıtan..
Nefesin hep yakınımda olsun istiyordum
Korkuyordum çünkü yalnızlıktan
Duymasam sesini
Ne zor bilir misin arkanı dönüp gitmek
Çok istediğin halde omuzunda ağlayamamak
Birlikte güzel olmak varken
Buna ket vurmak mecburiyetinde kalmak
Aptallık yaptığım...
Sevmek çok aptalca bunca şey yaşatmışken
Duruldum ben de rüzgarım dindiğinde
Koyuverdim kendimi sessizce bir kenara
Işığım olmayı bıraktığında güneş
Unuttu yeşermeyi umutlarım
Ve kollarım uzanmaz oldu...
Toprağım yok olduğunda
Çıkamıyorum kahrolası bu karanlıktan
Anlatabilsem derdimi sana
Yeşerir mi yeniden umutlarım
Sen bana kulak kabarttığında
Güne tırmanmaya çalışan güneş misali
Açsan gönlüme, ısıtsan yüreğimi
Kurudu sandım gözyaşlarım
Akmaz bir daha
Yollar kapandı...
Sözler tükendi...
Bu sondu çünkü
Yeşerir sandım ümitlerim
Hem var hem yok nasıl olunabilir?
Seni yine yok gibi hissettiren duygu?
Nesin sen? Boş ve manasız burdalığa vurgu!
Ben de yaşamak istiyorum
Sadece nefes almak...
Sadece insan olmak ...
Sadece hayallerimin peşinde koşmak
Çayı şekerli içmek istiyorum
Bir ağaç gölgesinde uyumak belki
Umut yeniden varolacak
Kalbimi huzurla dolduracak
Bir yer arıyorum kaçıp gidecek
Söyle bana sen nerdesin
Hani bi söz vermiştin
Karşıma geçip konuşacaktın
Mahkum olmuşum hislerime ya da hissettiğimi sandığım şeylere
Kendinden daha da azılı düşmanı yokmuş insanın
Hiç kimse bu kadar ileri gidemezdi ki
Korumasız bir sınır kapısı gibi davet ettim, tüm benliğimi çalan beni ben yapmaktan alıkoyan her şeyi
Filtresi olmalıymış gönlümün bu kadar misafirperver olmamalıymış
Kaybettim kendimce savaşımı
Her şey doğuştan öğrenilmiyor maalesef
İçinde deli gibi coşarken sözcükler akacak bir yer bulamıyorsa durulur çaresizce
Kör ve duygusuz sessizce ilerleyen fay hattı gibi bir de bakmışsın derinden kırıklar
Kalpten kalbe sağlam bir yol yoksa göremezsin neler oluyor gerçekte
Tek kanadı olmadan uçabilir mi sinek?...
En yükseklere çıksam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!