ÖLÜM
“her canlı ölümü tadacaktır” ayeti kerime.
Ölmek! Tek kelimeyle teslimiyettir.
Bu dünya insanoğluna verilen ömür mühletinin son bulduğu ana kadar, güzelliklerle donatılmış koca bir handır. Bir bakıma köprüdür. Bir kapıdan girip, diğer kapıdan çıkmaya yardımcı olan uzun bir köprü. Ölüm! Diğer taraftan günü belli olmayan son, bize görünen yüzüyle böyle yani sonun başı.
İNSANI SEVMEK
Seversen insanı, ömrün gençleşir,
Kurşun sekmez bahçedeki çocuğa.
Seversen insanı, gönlün dinçleşir,
İNSANI SEVMEK
Seversen insanı, ömrün gençleşir,
Kurşun sekmez bahçedeki çocuğa.
Seversen insanı, gönlün dinçleşir,
Şehit kanı akmaz komşu ocağa.
IRAK
Irak’ın başkenti Bağdat’ta kan var,
Kerkük sokağında yaralı can var,
Çiçeklerde hüzün, güllerde gam var,
İSTANBUL FETHİNİN 564. YILI KUTLU OLSUN
İSTANBUL
Altın kemer takmışlar boğazın bir yerine,
Abide kondurmuşlar ünlü Beylerbeyi’ne.
İSTANBUL 2
Altın kemer takmışlar boğazın bir yerine,
Abide kondurmuşlar ünlü Beylerbeyi’ne.
En nadide eserler Topkapı’da saklanmış,
Erenler, evliyalar İstanbul’da toplanmış.
İZİN
İki bin on dokuzun son günleriydi. Covid -19 diye bir virüs çıktı ortaya. bizler aman yaman derken iki bin yirmi mart ayında kapımıza dayanıp giriverdi ülkemize. Ben tam o sırada Eskişehir’den Bolu’ya gidecektim birkaç gün uğraşıdan sonra bir bilet alabildik, herkes yollarda. Martın on ikisi otogarlar insan kaynıyor. Çünkü o gün tüm okullar, yurtlar tatil edildi bavulunu alan öğrenciler yola çıkmış. Onca kalabalık arasında ben Bolu’ya vasıl olup kızıma geldim o gece bilim kurulu kimse evinden çıkmasın herkes kendini karantinaya alsın diye bir genelge yayınladı. Bir hafta sonra yeni bir kararla gerçek karantina uygulamasına geçildi o gün bugündür bir salgın korkusuyla evlere kapandık.
Önceleri şaka gibi geliyordu işin ciddiyetini günler haftalar geçtikçe daha bir anladık vahameti iki torunumla hiç evden çıkmadık. Devletin koyduğu kuralı bozmadık, bilim kurulu ne dediyse harfiyen uyguladık. Ufak tefek rahatsızlıklarımız oldu doktora gitmedik eczaneden aldığımız ilaçlarla yetindik. Bu arada evimizin önünde park var parkta yürüyüş parkuru var komşulardan birkaç kişi kurala uymadı ara yaşta olanlar her gün çıkıp yürüyüş yaptılar çocuklarını oynattılar biz onlara suçluymuşuz gibi günlerce balkondan bakıp oturduk. Bunlar kendilerince akıllımı oluyor diye yorum yapmadan geri kalmadık. Biz kural neyse ona uyduk kimseyi rahatsız etmeye hakkımız yok diye on dakika bile dışarı çıkmadık. Dört yaşındaki torunum ara sıra hey virüs var gidin evinize diye sesleniyordu parkta eğlenenlere.
Elbet herkes gibi bizimde ihtiyaçlarımız oluyordu çoğunu internetle hallettik bazı ihtiyaçlar için kızım haftada bir kez çıkıp hallediyordu onun dışında hep evimizde olduk. Bu yazımı on mayısta kaleme aldım bugün anneler günü, altmış beş yaş üstü olanlara dört saatlik dışarı çıkma izni verdiler şaka gibi günlerden Ramazan sabaha kadar uyumuyoruz sahur mukabele namaz saat beşi altıyı buluyor dışarı çıkma izni on bir uykumuzu almadan kalktık dışarı çıkacağız diye biz ha çıkalım deyinceye kadar saat bir oldu nitekim dışarı çıkma fırsatı bulduk ancak evde dört kişiyiz hepimiz birden çıksak en doğrusu bu olacak zira evde birlikte yaşıyoruz ama dışarıya birlikte çıkamıyoruz dört yaşında olanın izin günü Çarşamba, on beş yaşında olanın Cuma günü şimdi dört yaşında olan haklı olarak bizi bırakmıyor büyük olan ben yasağı çiğnemem diyor aldık küçüğü iki ay sonra iki saatlığına çıktık dışarıya gördüm ki orta yaşta olanlar gayet rahat zaten her gün dışarıdalar.
Peki, aklı erenlere soruyorum iki ay sonra dışarıda bir nefes alacağız anne annene dışarı çakarda dört yaşındaki çocuk evde bırakılır mı? Akıl alır gibi değil doğrusu bana şaka gibi geliyor masal diye anlatsan anlatılacak. Büyük torun ben kuralı bozmam dedi küçük öyle değil ya oda gelecek ya bizde çıkmayacağız. Çareyi birlikte çıkmakta bulduk böylece kuralı istemeden bozmuş olduk ve elli dokuz gün sonra kendimizi üniversitenin kampüsüne attık birkaç saat oralarda dolaşıp eve döndük. Geriye dönüp baktığımda şaka gibi bir şey diyorum evde birlikte olduğumuz dört insanın ayrı ayrı günlerde dışarı çıkması bir garip geldi bana. Evet, kötü günlerden geçiyoruz çok kötü bir salgınla başımız dertte ancak daha uyumlu kararlar alınabilirdi sonu hayır olsun inşallah.
İZMİRDE DEPREM
Toprakta fay koptu yıkıldı İzmir,
Felaket yılına bu da eklendi.
Enkazın altında oy nice canlar!
Zaman yarışında yardım beklendi.
KARADENİZ
Hırçın dalgaların kucağındasın,
Takayı sulara sal Karadeniz.
En güzel bölgenin ocağındasın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!