Sensiz İstanbul soğuk
İstanbul ıssız bir kent
Kaldırımlar boş, kaldırımlar ıslak
Sokaklarda çocuklar sahipsiz, yalınayak
Sensiz İstanbul beni boğuyor
Seni yüreğime ta içime attım ben
Sıcak duygularını gönlüme düşürdüm ben
O muhteşem ateşin kalbime dolmasaydı
Güneş ruhuma kadar sinse de üşürdüm ben
Alıştım kokuna yapamam sensiz
Sensiz nefes dahi alamam artık
Hüzünle doluyum odam çok sessiz
Tamam sensiz mutlu olamam artık
Ey dört duvar arasında kalmış
Yaşamaktan yana ümidi kesmiş
Ey hayattan artık bezmiş
Hiç bir beklentisi kalmamış adam
Düşün ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!