Her akşamüstü bir kumru geliyor pencereme. Sanki 'sen' diye ötüyor. Senin adını sesleniyor. Koşup karşılıyorum onu heyecanla. Senden bir haber getirmiş gibi. Nahif nahif bakıyor gözlerime. Bekle diyor elbet gelir. Yanına gitmek istiyorum. Seni sorayım ona. Nasılsın? Beklemiyor. Açıp kanatlarını süzülüyor. Bakıyorum öylece ardından. Uzaklaşmasını seyrediyorum. Sonra yine ertesi gün gelmesini, bana seni getirmesini bekliyorum. En azından adını getirmesini...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!