Rabia Şiiri - Osman Murtaza Gökdal

Osman Murtaza Gökdal
32

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Rabia

1-Bir

“Ey insan, kerim olan rabbine karşı seni nankör kılan nedir? ”

Ateş,Su,Toprak ve Hava

Vicdan,İman,Ahlak ve Haya

Ezel,Ebed,Yokluk ve Beka

Muhtaçtır O’na

Her şey ve herkes.

Muhtaçtır,

O’nun varlığına.

Her şey O’nunla hayat bulur.

Ve O’nunla anlamlanır varlığın manası.

Bir akıştır bu,

Bu bir yolculuk.

Bir bütün;

Bir yanı dünya,

Ötekisi ahret.

Hep oldu ve olacak;

Zalim ve mazlum.

Hep oldu Ashab-ı Uhdut.

Var oldu hep Firav’n ve Nemrut.

2-İki

Kim barbar,

Kim ki medeni?

Medine’dir medeniyetin beşiği.

Bazen hayat olur akan her bir ırmak.

Bazen bir nehir olur,

Durmaz damarda akan kan.

Bu bir pencere;

Bakan görmez,

Gören bilmez.

Bir kahramandır belki,belki bir cani,

İçinde yaşatır onu her bir fani.

Fırtına kopar birden,

Bazen bir tufan,

Sonra çıkar bir isyan,

Olur bir tuğyan.

Maktul; vicdan.

Katil; nankör insan.

Bir yangın çıkar sonra,

Sürer yıllarca,

Bazen bir asır.

Ayırt etmez hiçbir şeyi,

Ve de hiç kimseyi,

Ne zenci, ne de Kızılderili,

İki cihanı yer,yutar.

Yürekler parçalanır lime lime olur.

Hiroşima’da o gün,

İnsanlık yok olur.

Bir zirve toplanır sonra,

Yeni bir düzen kurulur,

Kan ve zulüm üstüne,

Yalta buna şahit olur.

Kavurur çölü kuzeyden gelen istila,

Yanar Libya ve kara Afrika.

Sürülür Sibirya’ya Tatar ve Kırım.

Görmemiştir böyle bir vahşet,

Srebrenitsa ve Viladi Kafkas,

Görmemiştir yeni dünya,

Böylesine büyük bir soykırım.

Eller,

Pala tutan eller…

Kan,kol,ayak ve başken sokaklar

Ve her yer.

Gözleri kapatmak için miydi?

Ruanda’da o eller…

Bir yanardağ gibi kaynar arş ve yer,

İnsanlığa ağıttır bu,

Ağlar Nil ve Fırat.

Ağlar Gazne ve Bağdat.

Ağlar yetimler ve masumlar.

Ağlar Gazze,

Ağlar vicdanlar ve her bir zerre.

3-Üç

Nedir Hak?

Adalet nedir?

Güçlü olan mı haklı?

Adalet mi yoksa en büyük güç?

Yağarken her yerden rahmet ve merhamet,

Ve mahrum kalmazken,

Bütün mahlukat ve de beşeriyet.

Güneş aydınlatırken semayı ve arzı,

Bir hazan mevsimi sardı,

Garip ve mazlum dünyayı.

Zehir yağarken gökten her gece,toprağına şarkın.

Bu bir tuzak,

Bu topyekün bir saldırı.

Hem uzak ve hem de yakın.

Bir yanılsama bu,

Bu belki bir yansıma.

İhanetin belgesi bu aslında;

Halepçe ve Hama.

4-Dört

Gizlenir mi gerçekler ve hakikat?

Ey kaskatı kesilmiş sağır,dilsiz ve de kör;

Gizlenir mi güneş?

Sen nasıl örtersen ört.

Yarılır gökler, yarar denizi bir asa.

Gün olur yetişir Firavun’un sarayında Musa.

Kalmaz zalimin zulmü yanına kar asla.

Bugün dünle kuruldu,

Kurulur yarın bugünle.

Sonun başlangıcı belki,

Bugün yaşanan, belki bir müjde.

Hakikati medeniyetin köklerinde ara.

Vicdanları kanatan bir yara;

İnsanlığın imtihanıdır,

Gota ve Rabia.

Osman Murtaza Gökdal
Kayıt Tarihi : 28.8.2013 19:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Osman Murtaza Gökdal