Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ RABBİNE DÖNECEKSİN “
Yürekten inansan da, her an adın ansan da
Kâfire aldansan da, haşa yalan sansan da
Dünyayı sen ısıtsan, hatta aydınlatsan da
Sen ay güneş olsan da, elbette söneceksin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim