Rabbin Hükmünedir

güzelliğinden yükselir sanırsın kaleleri,
kimsenin saçı o kadar uzamaz masal değilse,
çıplaklığına uzanır ELler,
parmak uçlarından alev çıkar şeytanların....

kalbin yüzü buruşmaz gerçek AŞK'ın mumlarını üfleyebiliyorsa...

HAYIRdır inşallah dudaklarımdan sana dökülecek sözler,
SU'dan kaleler yıkıldığında üzerine saçların ıslanmaz sadece...

yad'ıma düşme yanıma iliş,
kim öle kim kala biz sırasını buluncaya kadar papatyanın......

yalnızsan kapılarını kim açacak kalelerinin ?

tahmin edilmez kuşaklar gökyüzünü boyar,
yedi renkli olan gözlerden hiç bir AŞK çıkmaz...

şeffafı makbuldür AŞK'ın,
baktığında yüreğin arkasını görüyorsan bilirsin dönmeyeceğini...

gidenler dönmez derler ya ben inanmam kalanlar ölmez asıl...

aynı yolu beraber yürürken ekmek kırıntıları bırakmışsın toprağa,
ben eğilmem atılan mendiller beyaz olmadıktan sonra yere…

eski resim defterleri gibi üzerinden çizdim seni altından başka resim çıktı...

gülümsemek gerçek AŞK'ın yuvasından uçan bir kuş gibi şimdi...

korkularımın en büyüğü kaybetmek falan değildi,
Allah'ın yazdığından korkmam ben,
kelimelerini saklamaktan ödüm kopar sadece,
O'nda zorlama yoktur,
her şey yürekten gelir istediği yere...

fotoğraf saçaklarına gizlenmiş bakışların var,
dili yok ki parlak kağıt parçalarının,
olsa da konuşsa neler neler anlatır o renkler...

kıyafetsiz kalır yalan sevgilerin,
kifayetsiz kalan benim yüreğimdir bu AŞK'a..

ben dönmem başa,zaten oradayım
plak takıldı diye gramafon parçalamaz ellerim...

kasırga olduğunda denizlerde her geminin kıçı başı oynar tabii...

çıkacağını bildiğin rüzgarlara yaprak savurmak doğaya kalleşliktir...

olgun meyveler düşerken yere düşünmez dalın kendisini arayacağını...

sevgi bağlılıksa sen neden kopardın ipleri yüreğinden ?
bilmiyorsun,
attığın adımlar yanında yürüyenden büyükse,
beklemeyi öğrenmen gerek...

bitiş çizgisine erken varan kazanmaz her ZAMAN,
çocukken koluna yaptığın ısırıktan saatler değildir kaybettiğin...

sabreden derviş bilir geleceği zamanı muradın,
tesbih kopar,
taneler dağılır etrafa,
bir ince ip kalır elinde,
yine de bırakmaz yüreğindeki sevgiyi...

her sabredenden aşık olmaz,
her aşık olandan sabır beklenmez uygunsuz sevdalarda...

Rabbin hükmünedir sabrım sana değil...