RABBİMSİN ALLAH
.
Henüz bezm-i elest âlemindeyken,
“Elestü Bi Rabbiküm?” Dedi Allah!
Rûz-i elest’inde mahremindeyken,
“Elestü Bi Rabbiküm?” Dedi Allah!
Dedim; Galû Belâ, Rabbimsin Allah!
.
Ruhumla arada ahid eylemiş,
Kendi varlığını vahid eylemiş!
Beni kendisine şahid eylemiş,
“Elestü Bi Rabbiküm?” Dedi Allah!
Dedim; Galû Belâ, Rabbimsin Allah!
.
Zât’ı Huzuru’nda kalem ehline,
Levh-î Mahfuz’unda kelam ehline,
Mevlâ’nın Lafzında selam ehline,
“Elestü Bi Rabbiküm?” Dedi Allah!
Dedim; Galû Belâ, Rabbimsin Allah!
.
İrade buyurdu semaya, arza;
Daha duman iken uydular tarza!
Hepsi şahid oldu kulunda farza,
“Elestü Bi Rabbiküm?” Dedi Allah!
Dedim; Galû Belâ, Rabbimsin Allah!
.
Pir-î Fâni der ki; dilde, lafızda,
Ruhuma işlemiş hepsi hafızda!
Rabbin huzurunda Levh-î Mahfuz’da,
“Elestü Bi Rabbiküm?” Dedi Allah!
Dedim; Galû Belâ, Rabbimsin Allah!
.
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
04.01.2021 – İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 4.1.2021 22:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!