Rabbimin Kollarındaki ANNEM..

annem,
hani o gün
başını omuzuma koymuştun ya
dünyaları vermiştin bana
oysa...
ben ne yaptım..
yatırdım seni kara toprağa
bir kaç kürek toprakla
güzelce yastık yaptım başına
çözdüm kemerlerini
dizdim tahtalarını
bıraktım seni
Rabbimin kollarına...
annem,
hani ağlıyordun ya
hastalandığımda, canım yandığında
inan ki...cennetleri açıyordun ruhumda...
oysa..
ben ne yaptım...
çıktım mezarın dışına
aldım elime küreği
attım üzerine toprakları
güzelce düzeltim kabrini
diktim taşlarını
başına bağladım yemenini...
Rabbimin kollarına
bıraktım seni...

annem,
ne olursun affet beni...

Fikret Turhan-Yalova,
06.11.2014