Rabbimin Gözdesi Şiiri - Nurefşan Karakaş

Sen velî kullar misali, uzlete çekilmiş gibi günahlarından arınırken, ben günah, nefis, şeytan üçlüsü arasında gel-gitler yaşıyorum. Annenin gözlerinden süzülürken gözyaşım, boğazımdaki düğüm, gönlümdeki hüzünle, yalvarıyorum Erhamü’r-Rahimin’e seni elimizden almasın diye…

Sen “Ağla anne, ağla ki rahmet nazil olsun Mevlam’ın katından” diyorsun her nefes alıp verdiğinde. Anne gözyaşları da tane tane dua olup yükseliyor semaya sessizce…

Rabbim! Biliyorum senin Gözde kullarından biridir o. Ama senden niyazım, sevdiğini bizimle de paylaş. Onu bizsiz, bizi onsuz, hepimizi de Sensiz bırakma! ...
Ya Rabbi! Muhyi isminin tecellisiyle yeniden hayat ver kardeşime…(Amin)

***

17.10.2008
23:47

Evet, dualarımız kabul oldu. Rabbim arkadaşların en 'Gözde'sine yepyeni bir hayat bahşetti. Hemde iki bayramı yaşadığımız birgünde, cuma salalarına karışıp gitti son nefesi. Bayramını nebilerle, velilerle yaptı inşaallah. İnanıyoruz ki çok güzel makamlara, en yüksek mertebelere yükseltildi aziz ruhu. Çünkü o tertemizdi. 9 aylık zorlu bir gebelikten sonra ebedi hayata, bebek kadar safi bir ruhla doğdu. Ama bu sefer anne yoktu yanında, gerekte yoktu zaten. Zira şefkatlilerin en Şefkatlisinin yanındaydı artık. Bütün annelerin sahibi o değil miydi?

Kardeşim, öyle zannediyorum ki melekler seni ipek atlaslara sarmalayıp iyi ruhlar arasına götürmüştürler. Öyleyse selam söyle efendilerin Efendisine... Senin sevilen, makbul kullardan olduğunu biliyoruz. Eğer öyle olmasaydı seni böyle tertemiz yanına alır mıydı Yaradan? Hesap gününde, elimizden tutmanı istiyoruz, orada bize (Rab izniyle) yardım eyle.

Gözde'm, mahşer meydanında, Peygamberimizin Liva'ül-hamd sancağı altında buluşmamızı, cennette birbirimize komşu olmamızı nasip etsin Mevla'm. (Amin)