Gönlümün kuşu uçup evini bilmese de…
Arzular kül olup yerine gelmese de…
Bahtım yanıp tutuşup yüzüme gülmese de…
Bitirmem umudumu Rabb’ime şükrederim.
Hayat yeliyle esip yad elde sürünsem de…
Tozlu yolları aşıp gelerek görünsem de…
Alın terim sel olup kan tere bürünsem de…
Söndürmem umudumu Rabb’ime şükrederim.
Kayıt Tarihi : 2.1.2016 23:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1- Dörtlüklerin birinci, ikinci, üçüncü mısraları kendi aralarında; dördüncü mısralarda kendi aralarında kafiyelidir. 2- “bilmese de, gelmese de, gülmese de” sözcüklerinde ki “mese de” sözleri redif; “bil, gel, gül” köklerindeki “l” sesleri yarım kafiyedir. İkinci dörtlükte “sürünsem de, görünsem de, bürünsem de” sözlerinde ki “ünsemde” sözleri redif “sür, gör, bür” köklerindeki “r” sesleri yarım kafiyedir. 3- Dörtlüklerin son mısraların ki “umudumu Rabb’ime şükrederim” sözleri kelime halinde redif; “birtirmem, söndürmem” sözlerindeki “mem” ler ek halinde redif, bunlardan önce gelen “r” sesleri yarım kafiyedir. 4- Dizilişlerine göre DÜZ uyaktır. -a -c -a -c -a -c -b -b 7+7=14’lü hece ölçüsüyle yazıldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!