09.05.1985 / istanbul
Yine saldim.umutları harabeye döndüm
neyse sevmek denilen şey onu derine gomdum
tutki yüreğim acimasiz bir katilin elinde
can çekişiyorum bak bir zalimin dilinde
sus yüreğim sus elbet dogar bizede güneş
yine yarınlar umut ile yaşanabilir nasipse
kanayan bu yaralar sarılır ah unutulur
yakıp giden aklansın rabbim şahit herşeye
nedense hep yolum karanliklara gebe
Mutluluk nerede hangi soysuz elinde
hani ilim irfan edep düşmüş yerlerde
bu dünya mezarliktan farksiz rabbim şahit herşeye
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 04:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hem sarki hem şiir 03:58 yazım tarihi bugün
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!