Keş dağına helikopter çarpanda,
Altı yağız delikanlı can verdi.
Ak karlar üstüne, al kan akanda,
Can veren yiğitler bir Alperen di.
Biri; İstanbul'lu, beşi; Sivas'lı,
Sarplara savruldu babayiğitler,
Türk İslam âleminin gözleri yaşlı,
Rahmete kavuştu er oğlu erler.
Bir eceli kaza sonları oldu,
Serildiler ak karların üstüne,
Ayaz acımasız bedenler dondu,
Karlar yağdı cilasunlar üstüne.
Beşi hemen öldü, biri sağ idi,
Bacağı kırılmış hali perişan,
Telefon ederek yardım istedi,
Yardımdanda yoksun kaldı bu insan.
Üç gün geçti enkaz bulunamadı,
Can telaşı kırıverip koltuğu,
Karlar üzerinde bir hayli kaydı,
Ayaz galip geldi gözlerde buğu.
Bir; Ankara, bir; İstanbul, dört; Sivas,
Tabutlar üstünde; Bayrak örtülü,
Hıçkırık gırtlakta; Milletim de yas,
Matem içindeydi; Hilâlin; Gülü.
Acı büyük nasıl çekilir bilmem,
Yüreklerde; Hilâlde ve Güldesin,
Rıza derki sensiz asla gülemem,
Cümlenize; Rabbim rahmet eylesin.
Arz ederim.
Şiir No: 71
Kayıt Tarihi : 9.4.2009 19:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!