Rabbim Düşürmesin! Şiiri - Mehmet Postallı

Güzel ahlaklıysa eşi, yoldaşı,
O kişi dünyada bahtiyar olur.
Şayet, edepsizse çok ağrır başı,
Kırkına varmadan ihtiyar olur.

Ev içinde acı, tatlı sözünü,
Hoş görürsün yokuşunu, düzünü.
İhanet ederse görme yüzünü,
Eşin değil gayri, o ağyâr olur.

Kim böyle bir derde olursa duçar
Bir yere varamaz, toplumdan kaçar
Belki, bir dostuna içini açar,
Dilinden dökülen ah u zar olur

İnsanda olmazsa, Allah korkusu
O kişi, eşinin olur kabusu
Aklına getirmez arı, nâmusu
Arsızla evlenmek intihar olur

İffetsiz olana bulunmaz çare
Eşinin yüzünü düşürür yere
Huzur vermez, pişman eder bin kere
Sığınağı ancak bir mezar olur

Bu işin tamamen çıktı çivisi
Evliyken, yabana kaçar kimisi
Kim siler alından bu kara isi
İnsanda ar diye bir damar olur

Bu özgürlük değil, hayvani bir his
Tutacak yanı yok, büyük bir habis
Duyuldu mu böyle çirkin havâdis
Yakın çevresine cihan dar olur.

Bu berbat konuda karanlık ufuk
Doğacak bebeğin nesebi bozuk
Hangisine baba diyecek çocuk
Aile bahçesi bütün hâr olur.

Rabbim düşürmesin pişkin, dilbaza
Bir de seni suçlar, girer bin poza
Toplumu yaralar bir çürük koza
Nice yuva böyle tarumar olur

Mehmet Postallı / 2019