Rabbim Şiiri - Aynur Baydar

Minik ördek yavrusunda şirinliği
Vahşi kaplanda güzelliği
Civcivlerini korumak uğruna, kartala kafa tutan tavukla
Ölümüne şefkati, sorumluluğundaki muhtaçlara kanat germeyi
Sadece karnı açıktığında öldüren aslanla
Yeterince almayı, diğer cana saygıyı
İhtiyaç ötesinin aç gözlülük olduğunu gösteren RABBİM
Çorak toprakların yağmurla yeşereceğini
Emek, çalışmakla her şeyin mümkün olduğunu
Öğreten RABBİM
Tüm canlı cansızlara insanoğluna verdiğin akılla
Kullan diyen kullarını seven RABBİM
Aklımızı caniliğe dönüştürmeğe gem vurduran
Vicdanı veren RABBİM
Emdiğimiz çiğ sütü, iç güdüleri dengeleyen muhakameyi
Veren RABBİM
Gökkuşaklarını, uğur böceklerini, çiçekleri, birbirinizi
Sevin diye yürek veren RABBİM
Kötülükle rahatsız olan ruhları yaratan RABBİM
Cennet ve cehennemi yalan dünyaya yansıtan
Huzurlu, huzursuz vicdanla burada yaşatan RABBİM
Topal karıncanın rızkını önüne getirip
Bu ne hırs diyen RABBİM
Dikenli güllerle parmağı acıtan mis kokulu gülü silmeyin
Her şeyi çok yönlü düşünün diyen RABBİM
Tohumdan, dev ağaç çıkaran
Şimdiki görüntüsüne bakma, hemen silip atma
Sabrı gösteren RABBİM
Vicdan susarsa, merhamet yoksa
İnsan suretinde yaratıkları gösteren RABBİM
Gönülleri olmuş dilleri, sevgileri olmuş elleri
Mevlanaları Yunusları söyleten RABBİM
Kötüyü iyiyi seçmek elinde
Mutlu huzurlu yaşamak varken, insanlığını kaybetmek niye
Açın kör gözünüzü, yumuşatın nasırlı kalbinizi
Doğumla ölümü yarattım
Madde değil, maneviyat önemli diyen RABBİM
Yenilirsen nefsine, pişmanlığa düşersen bir nebze
Affettim, affetmek için bahane ettim
Ben kullarımı çok sevdim, sonsuz merhametim
Beni geçin, tek kul hakkı yemeyin, aranızda helalleşin
Güzelliğin, şefkatin, merhametin, sabrın, adaletin
Gerçeği RABBİM