Kederimle, kan ter içindeyim.
Birde, karanlığın nöbetçisiyim.
Karanlığıma, mumda kar etmez.
Kantarlar bile, kederimi çekemez.
Kalleşler… Nasıl çeker?
Kalleşlerden beklemen medet,
Rabbime, şükürler ederim hep.
Kulun verdiği dert vız gelir.
Rabbim! Vermesin keder dert.
Rabbim! Duy dualarımı.
Bu günahkâr kuluna ne olur!
Bir nebze mutluluk ver!
Rabbim! Birde, kalleşlerden,
Ruhunu, beş kuruşa satanlardan,
Tenimi kirletmeye çalışanlardan,
Vicdansız, kullarından koru beni…
Kayıt Tarihi : 28.1.2011 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaleminle daim ol
TÜM YORUMLAR (1)