Kalbime yerleşmiş aşkın yetiyor
Bana bir dünyalık ver demem rabbim
Ömür dediğimiz er geç bitiyor
Güvenip gençliğim var demem Rabbim
Direksiz dur diyen sensin bu arşa
Başka bir mucize aramam boşa
Aklımın ucundan geçirmem hâşâ
Senden gayrısına bir demem Rabbim
Çağır da ruhumu aslına dönsün
Hasretin ateşi içimde sönsün
Topraktan yaratıp can veren sensin
Senden başkasına yâr demem Rabbim
Gönlümdeki aşkı ölümle sına
Akşamdan elime koyarım kına
Emaneti geri ver diye bana
Azrail gelirse dur demem Rabbim
Kayıt Tarihi : 17.7.2008 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!