Rabbim Şiiri - Adem Ulutaş

Bedenim aç olsa da/ ruhumu aç bırakma
Şükürsüz dil eyleme/ İmanla doyur Rabbim
Vucut dertle dolsa da/ yâre muhtaç bırakma
Dilimi lal eyleme/ muhtaçlık ağır Rabbim

İmanlı yüreklenir/ yalan dünya nesine
İyilere eklenir/ Hakk’ı katar sesine
Yolcu olan beklenir/ sonsuzluk ülkesine
Dünyayı bal eyleme/ tez elden çağır Rabbim

Dost etme zalim hanla/ mazlumlar diyarında
Kanla besleme kanla/ hesap vardır yarında
Feryat ile figanla/ nedametin narında
Af olmaz kul eyleme/ yanıyor bağır Rabbim

Olur canın sağımı/ Azrail der elimden
Bitirirler çağımı/ kurtuluş yok ölümden
Örterler toprağımı/ ayrılırım gülümden
Mezarım  yol eyleme/ al kanım soğur  Rabbim

Şirke  düşmesin sözüm/ Adem sana bağlansın
Yansın kavrulsun özüm/ aşk oduyla dağlansın
Adem der görme gözüm/ ne söylense söylensin
Başıma hal  eyleme/ kulağım sağır Rabbim