Rabbim Şiiri - Alparslan Aydın

Yusuf’u kuyuya atarken daha
Mısır’da sultanlık vermişti Rabb’im.
Eyüp yarasıyla eylerken dua
Bilcümle yarasın sarmıştı Rabb’im.

Bir avuç toprakla bir damlacık su
İnsanın mayası budur doğrusu
Âdemi sararken nefsin kokusu
Cennetinden çoktan sürmüştü Rabb’im

Ruhları toplayıp bezmieleste
Can ile süsleyip tende kafeste
Her bir zerremizde cümle nefeste
İmtihan dünyası kurmuştu Rabb’im.

Kainat toz idi, eyledi âlem
Yarattı, yazmaya başladı kalem
Ruhlara düşmeden daha ilk kelam
Elestte Rabbin kim sormuştu Rabb'im.

Toprağa ateşten üstün ol deyip
Şeytana insana secde kıl deyip
Ademe ruhundan ruhu üfleyip
Eşrefimahlukat görmüştü Rabb’im.