Deli deme
belki velidir
gel etme eyleme
gel gitme
kendi kendine gülene deli derler ya
deme deli
seyrindedir güzel bir hatıranın
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Semavi iklim ılgıt ılgıt!!!anlam bir gökkuşağının üzerindemi!yoksa o tropikal yağmur üzerindemi ışıl ışıl bir şebnem o manolya yapraklarında!!!bu güzellikler hep şiirlerinizde ana unsur!!!saygıyla kalınız
Kim velidir, kim deli; kim bilebilir?
Aslında bilinmesi de gerekmiyor, karışılmaz ki Yaradan'ın işine? Vardır bir bildiği denir, denirse...
Ne deliler vardır, 'akla ziyandır... Akıl fazlalığındandır, deliliği..' Ne 'akıllılar vardır', aslında kıtlığındadır, kendisini akıllı sanması...
Ve bana göre her akıl kendisini beğenir, beğenmese deli değilse bile delirebilir...
Farklı, 'nev-i şahsına münhasır' bir kalemin eseriydi şiir.. Ve ben hayranlıkla okudum, kutluyorum Değerli Şaireyi.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta