Rabbena Şiiri - Mete Çağlar Bozok

Rabbena!
Muktedir değilim suretini anlatmaya
Sureti ki üç bin kat gök kuşağı içerir
Gülüşü üç bin kat ay ışığı
Ne mümkün sığdırabilmek bilinen harflere saç tellerini
Ve kirpiklerini ekvator çizgisine paralel
Rabbena!
Niye daha çok kalp vermedin ki bana
Yetmiyor bir tanesi onu sevmeme yetmiyor
Milyon tane kalple milyon kere aşık olabilmeyi dilerdim oysa
Oysa bütün sahih hadislerde rastlarsın ona
Bütün kutsal kitapların önsözüdür avuç içleri
Rabbena!
Günah yazma
Onu anlıma yaz
Adını adımsız yazma
Yalan kaç harikası varsa dünyanın
Nasıl güzel olabilir babil’in asma bahçeleri onun elmacık kemiği kadar
Ya da piramitleri mısırın
Ya da tapınağı artemisin
Mümkün mü Rabbena?
Bir tek gülüşüne bir milyon ayet yazılır mümkün mü?
Rabbena!
Bir çağ açılır dudaklarını araladığında
Gece, o gözlerini kapattığı için var
Ve güldüğü için güneş milyon santigrat sıcak
Onun adından ibaret edebiyat
Coğrafya teninden
Nasıl yaklaşabilir adına abdestli okunmuş bir dua
Ve tam burada başlıyor benim fakirliğim
Sen onu neyle yarattın Rabbena?