Rabbena Hep Bana Şiiri - Nazmi Saraçoğlu

RABBENA HEP BANA!

Suyu içse kanmaz,çok yese doymaz
İşine gelmezse sesini duymaz
Bu tipten hem insan, hem adam olmaz
Başkasını görmez, gözü kör açlar
Rabbena hep bana der gözü açlar

Elin açsa göğe kendine ister
Şifa gelse bir tek derdine ister
Önde gider, halkı ardına ister
Versen koyun gütmez bezi ker açlar
Rabbena hep bana der gözü açlar

Yetki versen önce babasın asar
Havalı konuşur, kendini kasar
Gün gelse nefreti kinini kusar
Gönül hatır saymaz sözü şer açlar
Rabbena hep bana, der gözü açlar

Miras konu olsa açılır gözü
Hak ve adaletten açar her sözü
Yetim hakkı yerken kızarmaz yüzü
Helal haram demez , kuzu yer açlar
Rabbena hep bana der gözü açlar

Terazisi yanlış kefesi ağır
İşine gelmezse olur tam sağır
Tipine bakarsan besili sığır
İpe sapa gelmez kabzı zor açlar
Rabbena hep bana der gözü açlar

Rabbim böylesine fırsat vermesin
Kısa sürsün keyfi uzun sürmesin
Gördüğünden daha fazla görmesin
Bulaşırsa çıkmaz tozu kir açlar
Rabbena hep bana der gözü açlar

Nazmi SARAÇOĞLU