Akma gözyaşlarım
Bu kuyu derindir
İnsanoğlundan kalan
İşte şu kuru kemiktir
Hangi metâ eskitir sevgiyi
Vefada şimdi enaniyet var
Ölsün dost sandığım nazarlar
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




güzel şiirdi tebrikler
Hangi metâ eskitir sevgiyi
Vefada şimdi enaniyet var
Ölsün dost sandığım nazarlar
Kalbimde ziyadesiyle metanet var
Dönen olmasın ne çıkar
Rabbe dönük bütün kapılar
***
Evet evet,
Hangi metâ eskitir sevgiyi
Vefada şimdi enaniyet var ...
Kalemin susmasın güzel arkadaşım/ +
Takvimden Bir Yaprak
ses ver
Sessizliğime ses olsun
Yada bir rüzgar essin
Odam kokunla dolsun
Gözlerimi hiç açmıyayımda
Hep yanımda oluşunun hayali
Beni avutsun
Ve öylece sabah olsun
Sana geleceğim güne
Takvimden bir yaprak daha düşsün
Şadan Yenişafak
O kadar akici ve anlamli bir siir ki insani sariveriyor, Rabbim her daim huzur kapilarini bizlere acik tutsun metanetle yürüdügümüz bu dikenli yollarda huzura erdirsin...
Kalemin daim ruhun huzurlu olsun dinkardesim yüregine saglik..Ilk tam puanimla (ant) Sevgimle...
Akma gözyaşlarım
Bu kuyu derindir
İnsanoğlundan kalan
İşte şu kuru kemiktir
Hangi metâ eskitir sevgiyi
Vefada şimdi enaniyet var
Ölsün dost sandığım nazarlar
Kalbimde ziyadesiyle metanet var
Dönen olmasın ne çıkar
Rabbe dönük bütün kapılar
Ayşe Betül Acarlar
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta