Rab Terimi Hususunda

Çok imlâ konusunda kısırdöngüde kaldık,
Rab, bir isimdir, diye onu ekle ayırdık…

Rabb’e mi demeliydik, böyle bir kelime yok,
Rabbe denilse olmaz, abes olur ki çok çok…

Çünkü Rab özel isim üstelik bu tek “b”dir,
Rab’e hiç uygun düşmez, okunuş yetersizdir…

Ek almış ayrılmalı, Rabbe Rab’be olmalı,
Ya da rabbe kalmalı, küçük harf olmamalı…

Rab’be uygun düşecek, -be eki yok denilir,
Bu yüzden mi ayrılmaz, harfler birleştirilir?

Biz, yanlış mı kullandık, on bin kere belki de
Geri dönemiyoruz, düşmüşüz büyük derde…

Özür dilemekteyim, kırk beşten fazla ekle,
Düzeltemiyoruz da bu eski birikimle…

Kullandıklarım ki var, işte tasniflemişiz,
Nasıl dönebilirim, gücümüz çok yetersiz…

Rab, Rab’banî, Rab’bedir Rab’bî veya Rab’bidir
Rab’bimce, Rab’bimdendir Rab’bimizce, Rab’dendir…

Rab’bimizde, Rab'bindir, Rab’de, Rab’bimizdendir
Rab’bimizmiş, Rab’bimse Rab’bimizin ve Rab'dir

Rab’bimizle, Rab’bimsiz Rab’bimizdi, Rab'dedir
Rab’bisi, Rab’bimizsin Rab’binle, Rab’bimledir…

Rab’se, Rab’ti, Rabsizlik Rab’dense, Rab’biyledir
Rab'be, RAB’tir ve Rab’tir Rabsiz ve Rab’inindir…

Rable, Rablık Rablikten, RAB'be, Rab'bi ve Rab'den,
Hep kullandıklarımdan, RAB'bin, Rabce, RAB'den…

(2011)