Rab'ca Hârfler Şiiri - Mehmet İslami

Tam Yüz odalı Dört kattır
Yaptığım ev YÂSÎN’den
Çatısı semâvâttır
Tenvirâtı Şems’inden

E lif dedim el ettim
L eylâ diye gel ettim
İ smini ezberlettim
F elâk nas künyesinden

B ir cim cemcemesinden
E rvahı ezeliden
Kulluğumu bildim ben
Resûl sülâlesinden

T ereddüt yok izinde
E bî ceddi tozunda
Birdir muâdil yok
Kürrei arz yüzünde

S emâvattan zeminde
E vvelin evvelinde
Âlemin her yerinde
Vuruyor can evinden

C iğere soktu hançer
İ çimden yollar geçer
M erâktayım seraser
Şefaâtı servetinden

H arç; gözümün yaşları
A rşa değer başları
Nemrudun ataşları
İbrâhim’e, serinden

H ımar bile tiksinir
I hlayan devemidir
Çukurlarda silkinir
Haz alır bünyesinden

D ünyanında var sonu
A llâh bildirir bunu
L ivâil hamd sancağı
İlm ü hikâyetinden

Z elzeleler kükredi
E vvelâ Allâh dedi
L ü’lüil mercan gibi
Esrar ruhiyetinden

R ivâveti odur ki:
I srar eylemekteki
Kâfiri dost edinen
O cibilliyetinden

Z aman fitnetüz zaman
E demem zûlme eman
Afakı saran duman
Küfürdür temelinden

S ürünün karşısından
İ çme namert tasından
N emrudun kafasından
Aklın nedâmetinden

Ş uara’dır minberi
I sıtılandan beri
N ehri nilden ileri
Feth-i Yâ Hâyy, sesinden

Şimşek çakar aniden
Sarsar durur yeniden
Küfrânı nimet eden
Mahlûka öfkesinden

S uriye özde yurdum
A kılsızları gördüm
D üşmanı kovuyordum
Ebcedi kâffesinden

D urun dediğim anda
 lem aynı zamanda
T elâfisiz cihanda
Şüheda cümlesinden

T ürkün şecaâtinden
I zdırap külfetinden
Kurtuluşunu uman
Ahmaklar zümresinden

Z oru gören kefereler
I slık çalmadan fareler
Suriyeden kaçıyorlar
A Be De’nin kulesinden

A raplardan aynıları
Y ardımcının beyni yarı
N ereye gitseler gayrı
İhânet mezbelesinden

Ğufraneke dedikdi biz
Allâh’a aid âtimiz
Yaratan Hakka tabîyiz
Nûr u zâtı ref’etinden

F azîleti nihâyetsiz
E rmiş olunmuyor dertsiz?
Yiğit meydanda kısbetsiz
Perdah vurur kısbetinden

K oltuğuna al serini
 ziz eyle defterini
F ezlekede cevherini
Terezzün mertebesinden

K endini bilmeyen kişi
E line aldığı taşı
F ırlatınca yarar başı
Çıkmış şirâzesinden

L âââ ilâhe illâllâh
 lemde arzum vallâh
M uhammed resûlallâh
Secde; seccâdesinden

M uhabbet deryâsının
Î çindeki kısmının
M ülâyemet faslının
İnceden incesinden

N ûhun sefinesinde
Û lûl ebrarcesinde
N eden hengâmesinde;
Sakın felâketinden

Münkir, müşrik, münâfık
Bir birine muvafık
Domuz ile tevâfûk
Pisler necâsetinden

V uslat âşkın Bânisi
A llâh Kerîm gânisi
V efâtlıdır fânisi
Mülk-Tebârekesinden

H ecesi Elemtere
E limi sürdüm yere
Bak gürleyen göklere
Ra’dın’ velvelesinden

L âya İllallâh derim
 zâmdır Allâh Kerîm
M evlâm seni isterim
E lestteki ikrarım
L eylâ değil şiârım
İ lâhi sensin yârım
F eyzi hasenâtinden

Y erimi sen yerettin
E srarınla yâr ettin
İmtihan çün var ettin
Hallaç ferasetinden

İSLÂMİ’yim hamd sana
Kulum de yeter bana
Ümmet ettin sultana
Hissî ferâsetinden