Düşüyor semadan ölü aşklar.
Melekler düşüyor...
Toprakla sevişiyor azgın.
Yağmurlar yıkıyor taşları.
Rüzgar süpürüyor tozları.
Ve yeniden kararıyor bulutlar.
Yayılıyor yaradana rağmen,
bütün aciz rahimlere ,
yok olmaya hazır çocuklar.
İçinden bir tin çıkıyor,
kainattan yıldız seçiyor.
Günahkar aşk adamı...
Kovulmuş aşk Adem'i...
Devler, cüceler, yüceler.
Sarsılıyor dehşetinden kabahat.
Korku titretiyor bedeni.
Derin bir notadan yükseliyor.
Ulaşılmaz bir perdeden.
Hiç görülmemiş, bilinmemiş...
Ve bilinmez bir yerden.
Ra' nın heybetli sesi...
Emrediyor cehennemi...
Kayıt Tarihi : 30.11.2023 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!