tıkadım kulaklarımı duymamak için akışını sevdiğim ırmağın
baharın hülyasından uyanıp
kapadım gözlerimi görmemek için çoşkusunu
mor salkımlı bir çiçek hüznüyle bağladım ellerimi
değmemek için
yağmur sonrası bir sakinlikle
sakladım kendimi düşmemek için
ölümlü yalnızlıklara hazırken kanatlarım
düşünüyorum şimdi
hiç ümit etmemek için ve ulaşmamak için
yakmalımıyım yelkenlerimi
denizlerimde kendi kendimin keşfine düşmek için
yıkmalı mıyım köprüleri
ölüme inat dağların o yanında kalmak için
baharın kısalığında kimseye yetmezken hayat
herkesten sakladığın
bana ait küçük birşey vardır değil mi
benim özlemime yakışan
sen ve ben arasında kalsın diye sakladığın
üstelik küçücük
pencereden dışarı baktığında ellerinin arasından gökyüzüne uçup giden
varolmayı ve seni hissettiğimde yüreğime konan
ne okuduğum kitaplar
ne insanlarım öğretebildi bana yarım ölmeyi
yarım ölmek yarım yaşamaktı
yakıştıramadım ki sevdayı buna
yaşam üstü az intihar gibi
Nejat Altıok-2009
Nejat AltıokKayıt Tarihi : 4.1.2010 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel şiir di yüreğinize sağlık saygılar
uğradığım sayfanızda
Bu güzel çalışma ile karşılaştım
Tebrik ediyor ve
Yaşayacaklarınız
Yaşadıklarınızdan
Daha renkli
Daha hareketli
Daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüz kutlar
Yüca Rabbimden
Sağlık,afiyet ve başarı dolu bir ömür
Niyaz ediyorum.
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (2)