R ve RA Şiiri - Hüseyin Erdöl

Ölüyordum oralarda
Kurşun fistan
Sancılar değirmeninde
Ramses’le ben göz gözeydim
Aynı ayın aynı gününde

Kum ayaklarım kayıp gidiyordu
Anahtarının taşını gözümle taşımıştım
Kalbur sarayının üstünde
Güneşe uzanan bendim
Güneşin oğlu o
Re bir notadan değildi
Sorup buldurulan
Kum dağının başına taş yığan başım
Aklımdan
Vurulmuşum

Karıncalar taşlar taşıyorlardı
Gözlerimden düşen
Taşa
Ezdiriliyordu
Sadece şanına sürünsün diye
Sular çekilip gönderilinceye dek
Bir tas cebimden çıkarıp
Eline döktüğümden
Sonralardır
Acılar gölünde susuz
Kıvranışım