R ü z g a r la ortaktı...

.

.koşma acısı
yarı yolu geçen için
ne ifade ederse
dalından kopan meyvenin
yere düştüğün deki izidir
söyler bunu kalabalığa;

durdukça çoğaltma
derin kazılmış yazı
anlatmıyor derdi yola
yol kısa
yol üzgün
ömür bırakılıyor
kıyısın da kentlerin

gözler düşer
kirpikler kırılır
derdi çoğalır ellerin
ala sızı kaplar dizleri
dil derdin ucunda
gece yağ yağmur
gündüz olmaz buralarda

.terk edilen yarı gecelerin
kimlere bırakıldığına dair,
bir gece bekçisinin
ıslık çalışı;

o gün ömründün
yüzüne öfke sürdün
bir bendim dilinde
söylemeden gitme
oy canım
darda kalanım
sen dur
ben yanayım

.vurulmuş gazelin dilinin ucuna gelip de
söyleyemediklerini anlatan,
kurumuş kanında sadece başı dışarıda olan
karıncanın dillendirdiği;

masum gelen
kurşunlarda ölüyorum
sonra uyuyorum
koku almıyor burnum

.yetim çocuk
topraktan evler yapıp
kendi oturmadıkça
seyyah kaldı acıya,
dikili ağacı olmayanın
yurdu olmaz, sevdası da dedi;

özgürüm kendime
ben
dilim
ekmekse hevesim
dilediğimle gülmedim
mezarım evim
girme içeri
sana bahçeler güzelledim
asmalar göğsümde turunç
dikmesem ölecektim
şarabı sevdiğimi
sen uyurken söyledim

.sızısını,
anlayamadığı adama bağlayıp
sevilmek isteyen kadının
cam önünde
şehri izlemesiyle,
yaktığı sigaranın
çıkardığı dumana;

gidiyor
sana vermediğim günler
ellerimden
yüreğimden çalıyor geceler
karanlık düşmüş denize
gülün rengine kim sebep söyler

.sonra köşeden çocuk çıktı
göremedim diyen,
kaçamak yapan adamın anlattığı;

utanmadım
yaptım
ölümden bile korkmadım
göze aldıklarıma
yüreğime sığmayana bakın
daraltmayın yüreğimi
dağlamayın
yanmış ateşim üstüne
sulu bez kapatmayın

.sönmeyen dedi;

su yara söndürmez
küle boğun
kabuk bağlasın içeride kalanda

.rüzgarın susmadığı yerde
yüzü yanan
direksiyon başında dalan
ala çatı susmaz diyen seyyahın söylencesi;

güneşten bilinir
esen yaktı esmer yüzü
rüzgardan kaldı
kim sigara yaksa
rüzgarla ortaktı

.sonra koşanın
sona bıraktı feryat;

bana dost büyütün
yerime sevin
gülümsetin
kendiniz gibi bilin
eksiği fazlaya terk etmeyin

.külüne gül saran
giderken güldü;

öldümse öldüm
gönlüme güldüm

12 09 05 Çeşme / alaçatı

.