R. S. P. Şiiri - Murat Ülkü

Bir kara yel, bir Karadeniz rüzgarı esti ,
Adapazarı'ndan gözü kara bir yiğit belirdi.
Duruşu vakur, sözü mert, bakışı çelik,
Dost yoluna yoldaş, düşmana set çekildi....

Ülkü denen sevda düştü gönlüne,
Turancılık ülküsü rehber oldu kendine.
Nefes oldu "Ben Türk'üm" diyen herkese ,
Yılmadı, yorulmadı, devam etti zorlu yolda yürümeye...

Adamlık timsali, sözünün eri,
Darda kalana hemen yetişir eli,
Haksızlığa karşı kalkan olmuş daima,
Yiğitliği dillere destan, sönmez bir ziya.

Zindanlar görmüş, çileler çekmiş olsa da,
Baş eğip diz çokmemiş hiçbir zaman zorluğa,
Belki yalnızdır şimdi gurbet ellerde,
Yaşayan bir kahramandır yine gönüllerde..

Dostluk onun için bir can yoldaşlığıdır,
Vefası derindir, silinmez bir nişanıdır.
Yüzünde beliren o sıcak tebessüm,
Gönüllere ferahlık veren yüreğinin aydınlığıdır.

Ne tuzaklar kuruldu, çok zorlu günler gördü,
Ama o direndi, inancından asla dönmedi.
Dik duruşuyla her dem düşman çatlattı ,
Mertliğiyle dost düşman tüm gönülleri fethetti.

Şimdi uzaklarda dilinde bir hasret türküsü,
Sevenlerinin kalbinde dinmeyen bir sızı.
Ama umut var, bir gün dönecek vatana,
Öpecek toprağı, selam verecek dalgalanan şanlı bayrağa...

Sedat Peker adı, düşmez dillerden bir destan gibi,
Garip bir küldür Allah'a, insanlık, adamlık timsali,
Büyüğü sayar, küçüğü sever, gönüllerde bitmez sevgisi,
Adam gibi bir adam olarak kalacak nâmı...