Kaseti geri saralım şimdi; plağı tak bu arada..
Öylesine soğuk, böylesine özlüyorum hala seni. Gidişine rağmen, bitişimize rağmen zerre eksilmedi bendeki yerin. Kalbim kalbini saklıyor hala bütün hücrelerinde. Gerçi parçalanmış bir kalp ne kadar saklayabilir hücrelerinde bilmiyorum. Ben hala aynı benim. Hala sana uyanan bir ben, hala sana uyuyan bir ben var karşımda aynaya baktığımda. Elbette biraz değişime uğradı alışkanlıklarım. Mesela sarılma alışkanlığımı kaybettim. Daha doğrusu senin dışındaki kimseyi sarma gereği duymadım. Kasım geldi umursamadım. Eylül geçti oturdum sarhoşlaştım; sarsaydın olmazdım...
Hamit IşıkKayıt Tarihi : 5.11.2013 11:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!