Querencia. Şiiri - Arda Sayan

cesaretimi toplayip galerime bakiyorum bazen o kadar cok geziyorum ki sanki hala ayrilmamisiz gibi geliyo ruyalarimda goruyorum seni uyaniyorum sanki telefona baktigimda gunaydin balim mesajini gorucek gibi ama goremiyorum annem sordu eylulle kavga mi ettiniz bisey mi oldu dedim kavga etmistik aramiz iyi suan,soyleyemiyorum kadina icim el vermiyo daha kendime soyleyemiyoken olmuyo

barisirsiniz diyo herkes eylul kafasini toparladiktan sonra gercekten seviyosa seni doner diyolar korkuyorum
lakin bilirdin hep sensizlikten korktugumu ama bazen ayriliklar sevgisizlikten degil caresizlikten olurmus umarim suan bu yazilari okuyan kisi ben degil de sensindir eylulum cok ozledim seni olup olmadik seylere attigin tripleri herseyi en cok kokunu ozledim
bilirsin kokuna zaafimi icime ceksem keske
artik fazla aglayamiyorum gozyaslarim bitti galiba ama icim kan agliyo orasi ayri konu

sen hem en yakin arkadasim hem hayat arkadasimdin ikisi ayni anda gidince cok zor oluyo bekliyorum ama bekliycem
bi gun o parka cagiricaksin beni herseyin basladigi parka tekrar baslicaz beraber
yokluguna ihanet edemem beklerim belirsizlik icinde bogulsam da beklerim sonunu bilmesemde beklerim yeterki seninle ilgili ufacik bir umut olsun beklerim