Qudüs Günü'nde Rûh'un İsrâ'sı

Ben İbrâhîm
Oğlum'u Batn-ı Mekke'ye Terketme'den dönüyorum.
Ekinsiz Wâdi'de Allâh'a Hicret ettiler.
Su yoktu bıraktığım Yerler'de
Bir Dikili Ağaç yok
İki Tepe arasına bıraktım Canım'dan bir Can'ı ve Yarım'ı..
Karım'ı...

Salât et Allâhım Âl'im'e,
Bereketler insin Katı'ndan üzerlerine...
Mecîd Kitâb'ın ve
Hamdı'ndan bir Muhammed....

Her Tarafı'ndan Bereketler kaynayan Qudüs
Selâm sana ey Barış Kent'i ve Bereket'i Allâh'ın...
Duâlarım'ı işiten İsmâil'in İlâh'ı
İshâq'la Yüzüm'ü güldüren Quddüs..
Melekûtu'nu gördüm bu Gece Say'ım'da:
Ey Mâliqu'l-Mülk, ey Meliku'l-Haqq olan Mewlâm!

Ben İbrâhîm
Burda'yım Allâh'ım Burda'yım
Halil Kul'un İbrâhim.
Sıdq Dil'i verdiğin Tek Başı'na bir Adam...

Bir Rü'ya gördüm Dün Gece...
Sûre-i Feth okuyan bir Zürriyet'ti gördüklerim.
İçlerinden kanatlanmış bir Kuş,
Terkettiğim Topraklar'dan,
Maqamı'ndan Kanat çırpıyordu,
Kanatları'nı gerdiği bir Müslüman Ümmet'e...
-Görüyorsun ya İbrâhim, Ölüler diriliyor diyordu Melâike.
'Ebâbil' mi desem, ne desem bu Fewc Fewc akan Müntekâ Akıntı'ya

Sûre-i Feth okuyordu Ewlâdım:
-Allâh Ru'yan'ı Tasdik etti ey İbrâhim...
Ru'yâm'ı Tasdiq için Zibh'e kalkıştığım İsmâil'den bir Zürriyet....
Feth-i Qarîb muştuluyordu bana.
Sabah da ne kadar Yakın'dı.

Yakaza'dan uyandım.
Qudüs'ün Hawâlisi'nde.
Hişam'ın Gazze'sinde, Şeria'nın Batısı'nda Göğü bir Duhân bürümüştü....
Bürüyen bürümüştü.
Nice Aqsa Belde'den uçarak gelen Duâlar....
Benim Duâm mıydı?
İmâm Ümmet'ten gayrı'ya düşen
Zulumât mıydı?

Ben İbrâhîm
Mısır'lı Hacer Kadın Mariye'nin Oğlu...
Oğulları'nın Derileri'nde Babalar, böyle döner Hayat'a..
el-Hamîd'in Kulu'nun Gözü'nde Yaşlar...
"Hayır, Güneş ve Ay benim için tutulmadılar
Göğü Siyah bir Duman benim için kaplamadı..
Benim Ölüm'üm Ebter kılmaz Babam'ı.
Ben İbrâhim Halil, Ben Muhammed'in Oğlu..."

İbrâhîm'e Serin oldu Ateş.
Dumansız Ateş ona Secde kıldı.
Ölü'den Diri , Diri'den Ölü var'etti Varedici.
Hikmet'i Buluğu'na erdirici.
İbrâhîm Buluğu'na ermeden geçti bu Dünya'dan.
Muhammed Nebi'den öteye İbrâhîm'de bir Baba'ya bağladı bizi Şecere.
O oldu içimizden her birimize Hanif Ata..
Rahmet aralarında bir Kopmaz Bağ olan,
Simâları'nda Secde Kazılı olan,
o Ruku için eğilen Başlar....

Ben İbrâhîm...
Ya'qûb ve Oğullar'ı, Torunları'nın Baba'sı...
Yusûf burdan kaçırıldı.
Mûsa-Hârûn buraya İstiqâmet tuttu.
Oğlum'du Dâwûd ve Oğlu Dâwûd'un..
Kendisine İhtiyarlığı'nda Yahyâ Hibe edilmiş Zekeriyyâ...
İffet'in Kadın'ı Meryem ve Meryem'den Torun'um Mesih...

Salât et Allâhım Âl'im'e,
Bereketler insin Katı'ndan üzerlerine...
Mecîd Kitâb'ın ve
Hamdı'ndan bir Muhammed....

Ben İbrâhîm
Bu Millet'in Baba'sı..
Milletler'in Baba'sı.
İzim'de olduğunuz, Uswe bildiğiniz İbrâhîm...
Rüyalarınız'daki Ak Sakallı ve Yeşil Sarıklı.

İşâret aldığın Gün Atan'dan.
Sa'y edeceksin Aqsâlar'dan Yakını'ndaki Mescîd'e.
Yüreği'nden hiç çıkmamış, hiç Uzağa düşmemiş'e.
Qalbim o zaman Mutmain olacak.
İşte o zaman İzzet'le diyeceğim:
-İşte Halqım..
Salât edilmiş, Bârik kılınmış işte bu Ümmet:
Ümmet-i Muhammed..