Quasimodo Şiiri - Ulvi Sahipoğlu

Niye bana yalnızlığın şairi diyor sunuz?
Oysa ben yanlışlığın şairiyim..
Uçup gitti kuşlar
Bir daha geri dönmeyecekler..

Oysa ben karşılamak için gidecektim
Notre Dame kilisesinin önüne
göğsümdeki yaralı kuşlarla tanışdıracaktım
onları....
Notre Dame'ı yaktılar
çanlarını da çalmışlar diye duydum...

Beyhude kaldım zamanın dışında
Benim gözlüğüm yok artık
ameliyat sonrası çıkardım gözlüğü
Gözümde siğil de yok
ben neden yanlış oldum?
bazen yanlış acı verir
Bir gerçek gibi..

Oysa yaşamak için gelmiştim
doğru zaman seçemedim
elimde değildi...
Ben yaşamı öldürdüm içimde
beni anlamadıklarını farkettiğimde..

Daha da kuşlar gelmeyecek
kanatlarındaki ışığı yüzüme
sürüp gittiler
kokusu hala burnumda...

Yoksa ben Masun birimiydim
biri tarafından...
Ah, Jean Valjean!
Seninle sohbet etmeye o kadar ihtiyacım var ki...
Bahar ayı gibiyim
eriyor bende buzlar
ve gömülüyor sessiz çığlıklar
mezara...
Ve toprağı bol olsun deniyor
Topraktan bol ne varki şu dünyada
ama üzerinde beni taşıyacak güç yok
altında bile beni tutamaz
yılan kabuğu gibi
değişilir kabuğum
beni anlamazlar...

Soruyla yaşamak acı veriyor
ben neden yanlış oldum?
bu kadar doğru var mı ki
Bi de beni yanlış yaptılar..

Yokoluşum bir şiirse
beni şiire gömün
yetmezse şiiri yakın
zamanın dışında kaldım
yoksa ben kuş muydum???