Lal hesret sevenin hansında yox ki,
Zerif kepeneyin “tans”ında yox ki,
Geriye dönmeye şansın da yox ki,
Gümanlar belkeler boynunda yatır.
Kül,barıt qoxusu davaya mexsus,
Boran,qar qorxusu havaya mexsus.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
kaleminize ve yüreğinize sağlık kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta