Qoşa ulduz Şiiri - Sevinc Arzulu

Biz də qoşa ulduz idik,
Günəş doğdu, sönüb getdik.
Tənha idik,yalqız idik,
Kölgəyəcə dönüb getdik.

Nə yaxşı ki görmədim mən,
Nə o anı, nə o günü.
Daha yaşıl geymir çəmən,
Gözləməyir toy-düyünü.

Indi dağlar yas saxlayır,
Sonu qara bir sevdaya.
Göylər hıçqırıb ağlayır,
Vüsal da çatmır haraya.

Dostum,sənin yerin cənnət,
Ruhun göydə qanad çalır.
Əbədidir bu məhəbbət,
Yerdən göyə körpü salır.