Səhər məndən erkən durub,
Üzünə toz kirşan vurub.
Fərəh çoxdan yuva qurub.
Qəm evimin çölündədir.
Şimal-şərqi məğrib edək,
Heysiyyəti məğrur edək.
Ayrılığı məğlub edək,
Demə çarə ölümdədir.
Vüsalımı yaxşı tanı,
Ondan əziz dostum hanı.
Ayrılığın son ünvanı,
Hicrin qara gölündədir.
Qisməti olsun qoy yadın,
Acı olur yaman dadı.
Həsrətin, hicranın adı,
Ayrılığın dilindədir.
Gələr xəsətəlik sayağı,
Gör kimlər imiş dayağı
Karonanın daş ayağı,
Qoşa gələn ilindədir.
Kayıt Tarihi : 13.12.2021 08:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/13/qosa-ilindedir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!